| PROJEKT WAWELBERG polega na odegraniu i sfotografowaniu cyklu scen z okresu III Powstania Śląskiego. Sceny będą reprezentować typowe epizody z działania Grupy Dywersyjnej / Grupy Szturmowej "Konrad Wawelberg" i zarazem całokształtu Powstania.
Cel: - Popularyzacja historii walk o niepodległość Polski i walk o polskość Piastowskich Ziem Zachodnich, szczególnie podkreśleniu więzi między Powstaniem Wielkopolskim i Powstaniami Śląskimi - Realizacja Kampanii Bohater 11 PDH mającej na celu zdobycie imienia ppłk Michała Grażyńskiego HHR - Wypracowanie doświadczalnie ciekawego programu pracy harcerzy starszych i wędrowników - Rekreacja i spędzenie czasu na świeżym powietrzu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Komentarz historyczny: Grzegorz Scenariusz: Grzegorz Komentarz do zdjęć: Marcin   Marcin jako Podchorąży Jan Pszczoła | Łukasz jako Sierżant Gustaw "Rzeźnik" Pokrywka |   Grzegorz jako Tadeusz Meissner | Jakub jako Feldwebel Franz Lehmann |   Krystyna jako Podchorąży Służb Medycznych Zofia Szarłatowiczówna | Tomasz jako Oberleutnant Reinhard von Schlechtmann |  W rolach bojowników grupy Wawelberg: Szymon, Kornel, Tomasz,
Jonasz, Mateusz i Robert. Jako Freikorpsler Hans Joergbutt wystąpił Bartosz. |
Na początku listopada 1918 upadają rządy zaborców na ziemiach polskich. Zaczynają się tworzyć oddziały Wojska Polskiego i struktury państwowe Rzeczypospolitej Polskiej. Polska odzyskuje niepodległość. 11 XI 1918 Józef Piłsudski obejmuje pełnię władzy wojskowej, a trzy dni później zostaje Naczelnikiem Państwa Już na początku listopada wyzwolone są ziemie centralne i południowe, trwają walki na wschodzie. Panowanie zaborcy rosyjskiego i austriackiego jest już obalone. Ale pozostaje jeszcze zabór niemiecki. Niemcy, mimo że pokonane w wojnie światowej, nie kwapią się wcale by zwrócić Polsce prastare polskie ziemie Wielkopolski, Pomorza, Śląska, Warmii i Mazur. 27 XII 1918 w Wielkopolsce wybucha powstanie, które po dwóch miesiącach walk kończy się zwycięstwem. O reszcie ziem zaboru niemieckiego zadecydować mają ustalenia konferencji pokojowej w Wersalu.
| Wbrew żądaniom Polski, popieranym przez marszałka Focha i premiera Francji Clemenceau, Traktat Wersalski nie przyznaje nam Górnego Śląska. Fakt, iż wg spisów z 1910 roku mieszkało tam 1 548 500 Polaków i tylko 588 000 Niemców, nie przekonuje aliantów. Wielcy kapitaliści, właściciele hut i kopalń mają swoje argumenty... Ustanowiona zostaje Komisja Międzyaliancka, która ma przeprowadzić plebiscyt i na podstawie jego wyników wystąpić z wnioskiem o podział spornego terytorium między Polskę a Niemcy. | Wybucha Pierwsze Powstanie Śląskie. Polska Organizacja Wojskowa Górnego Śląska (POW) ma w tym momencie 23225 zaprzysiężonych bojowników, ale na wyposażeniu tylko 35 karabinów maszynowych, 3788 karabinów ręcznych i 2523 pistolety. Wróg ma około 40 000 doskonale uzbrojonych żołnierzy regularnej armii. Po sześciu dniach walk powstanie kończy się przegraną. Niemcy rozpoczynają okrutną pacyfikację, aresztują i rozstrzeliwują. Około 22000 Polaków-Ślązaków ucieka na teren państwa polskiego.
W Polsce rozpoczyna się akcja pomocy uchodźcom i Polakom na Śląsku. Głównymi ośrodkami staje się Poznań i Kraków. | Górny Śląsk przechodzi pod tymczasową władzę aliancką. W Opolu zaczyna pracę Międzysojusznicza Komisja Rządząca i Plebiscytowa. Większe miasta zostają obsadzone bardzo szczupłymi wprawdzie garnizonami francuskimi, brytyjskimi i włoskimi, ale na miejscu pozostają wszystkie niemieckie władze administracyjne. Policja niemiecka "Sipo" (powstała na bazie wojska niemieckiego) pozbawiona broni ciężkiej - artylerii, samochodów pancernych, miotaczy ognia i karabinów maszynowych, jednak pozostaje na miejscu. Rozrastają się też niemieckie organizacje paramilitarne, wspierane potajemnie przez władze Rzeszy Niemieckiej: Selbschutz, Freikorps, Orgesch, Kampforganisation Oberschlesien i inne, które przystępują do terroryzowania ludności polskiej.
Na teren plebiscytowy przybywa też 226 000 Niemców - rzekomych "rodowitych Ślązaków", którzy zostają dopuszczeni do głosowania, choć nie mają nic wspólnego z Górnym Śląskiem - poza dokumentami sfabrykowanymi w Berlinie...
Polskim komisarzem plebiscytowym zostaje Wojciech Korfanty. Rozpoczynają się przygotowania do plebiscytu i odbudowa POW. | Jest najkrytyczniejszy moment dla Odrodzonej Rzeczypospolitej - wojska bolszewickie suną na Warszawę. Niemcy liczą, że Polska będzie tylko "państwem sezonowym" i nasilają terror na Śląsku, chcąc zmusić Polaków do rezygnacji z plebiscytu. | W odpowiedzi na niemiecki terror wybucha Drugie Powstanie Śląskie, mające charakter demonstracji zbrojnej. W ciągu kilku dni POW opanowuje 11 powiatów. Powstanie kończy się 28 VIII, gdy Komisja decyduje się na powołanie mieszanej policji polsko-niemieckiej pod nadzorem alianckim.
JednoczeŚnie Wojsko Polskie pokonuje Armię Czerwoną w bitwie pod Warszawą. Polska nie tylko nie znika z mapy Europy, ale będzie odtąd mogła udzielić Polakom na Śląsku większej niż dotąd pomocy.
Zaczynają się przygotowania do kolejnego powstania, które ma wybuchnąć w wypadku, gdyby wyniki plebiscytu i decyzje Komisji były nie po naszej myśli. Polska będzie musiała oficjalnie zachować neutralność. Ale potajemnie udzieli powstaniu znacznej pomocy. Na teren plebiscytu zaczynają przybywać oficerowie i podoficerowie regularnego Wojska Polskiego, a takżę pod fałszywymi dokumentami wracają powstańcy którzy wycofali się ze Śląska po I i II Powstaniu.
Polska Organizacja Wojskowa zostaje oficjalnie rozwiązana. Na jej miejsce powstaje Centrala Wychowania Fizycznego - rzekomo organizacja sportowa. | | ||||||||||||||||||||||||